dinsdag 7 april 2015
Eindverslag + enkele foto's eindresultaat
Tijdens mijn observatie van pk in november voelde ik mij welkom. Ik ontmoette de eerste leerkrachten en personeelsleden van de school en mocht deelnemen aan de les.
Toen de latere introductiesessie van start ging, herkenden enkele personen mij nog van tijdens mijn observatie en dit vond ik leuk.
In het begin van mijn stageperiode waren er enige onduidelijkheden over het vak project kunstvakken eveneens als onduidelijkheden over het project zelf. Dit werd uitgeklaard door een gesprek met mijn stagebegeleidster en alle vakmentoren van de school voor pk. Eveneens was Emma Joye aanwezig om onze projecten duidelijk van elkaar te scheiden en te weten te komen wie nu juist wat moet doen.
Ook werd er door onze stagebegeleidster een nieuw begeleidingsdocument aangemaakt voor het vak pk, dit leek ook meteen veel duidelijker te zijn voor de vakmentoren.
Door deze onduidelijkheden is er wel wat tijd verloren gegaan, maar na dit gesprek vlogen we er meteen in.
Tijdens het 1ste semester hebben de leerlingen (die in mei naar Auschwitz gaan) al alle mogelijk workshops gehad over WOI en WOII, hierdoor kreeg ik niet echt de mogelijkheid om "theorie" of nieuwe leerstof aan te brengen bij de leerlingen. De leerlingen van Auschwitz waren voor mijn stageperiode al begonnen aan een klein project. Elke leerlingen las een boek over de Holocaust en het was de bedoeling dat dit boek doorgegeven werd binnen de groep. Tijdens de studie-uren werd opgemerkt dat niet enkel deze leerlingen de boeken lazen, maar ook andere geïnteresseerde leerlingen die niet mee gaan naar Polen. Hun project was dus alvast geslaagd. Na een brainstorm kwamen ze tot de conclusie dat ze met boeken gaan werken. Elk boek heeft een eigen verhaal gekoesterd, op zolder gelegen, vastgenomen geweest,... en maakt nu deel uit van ons monument en vertelt ons een ander verhaal. Het idee was dus al gemaakt door de vakmentoren en de leerlingen, men zou samen een boekeninstallatie maken met enkele belangrijke symbolen. Daar ik geen theorie in mijn workshops kon steken, kwam ik zelf met enkele voorstellen (via de PPT) om in ons kunstwerk te verwerken.
Tijdens deze stage werkte ik met leerlingen uit het 1ste, 4de, 5de en 6de leerjaar. De leerlingen van het 5de en 6de leerjaar zijn de leerlingen die in mei naar Auschwitz gaan. Het observeren van deze groep (5de en 6de) was onmogelijk, omdat het 22 leerlingen uit verschillende klassen zijn. De leerlingen van het 1ste en 4de leerjaar hebben bijgesprongen met het maken van sjablonen tijdens de PO-lessen. De leerlingen zijn dus telkens actief bezig geweest in de klas met bijvoorbeeld het maken van kaften van de minder mooie boeken, het sjabloneren van de kaften met vooraf gemaakte sjablonen,...
Na enkele workshops kreeg ik te horen van de vakmentoren dat de leerlingen er gelukkig uit zien op mijn foto's. Dit is leuk om te horen wanneer de leerlingen zich amuseren tijdens mijn lessen.
Vaak was het moeilijk afspreken met enkele vakmentoren, dit vanwege een uiteenlopend uurrooster. Toch hielden we elkaar steeds op de hoogte van wat gaande was en nog gedaan moest worden. De communicatie met de vakmentoren verliep steeds vlot. Het waren zeer aangename vakleerkrachten om mee samen te werken. Ik werd mooi opgevangen en men stond steeds open voor nieuwe voorstellen, gesprekken,... Ook was het met de leerlingen vaak moeilijk om allemaal op hetzelfde moment samen te komen. Ik sprak op voorhand gewoon een moment af met de leerkrachten en deelde dit daarna mee met de leerlingen. Wie op dat moment kan komen, kwam af en werkte verder aan wat we nog moesten doen. Deze momenten van samenkomst gingen door op woensdagnamiddag en vrijdagavond.
Het toonmoment van onze boekeninstallatie ging door op donderdagavond 2 april 2015. Ons PopUp-monument is voor enkele weken te bewonder op het Sint-Poppoplein te Deinze (ongeveer tot aan de paasvakantie). Op voorhand werd gezorgd voor enkele witte rozen, die de 22 leerlingen tijdens het evenement tussen de boeken plaatsten in teken van vrede. Aan elke roos hangt een foto van een persoon (Jood) die is kunnen ontsnappen aan de Holocaust.
In ons eindresultaat hebben we vanbinnen zeker het nauw gevoel gecreëerd. Ook zorgden we voor enkele linken, zoals het spoor voor onze installatie die ook voorkomt in onze slogan aan de binnenkant van de boeken.
Het monument bestaat uit ongeveer 1600 zelf ingezamelde boeken. De leerlingen en leerkrachten kozen voor boeken, omdat ze willen benadrukken dat de verhalen en getuigenissen over de zwarte bladzijde uit onze geschiedenis niet mogen verloren laten gaan. Aan het begin van de inzameling dachten we allemaal dat we niet aan ons groot aantal boeken zouden geraken... maar kijk het is ons toch gelukt! We hadden zelfs 1/3 van ons aantal over.
Ik kreeg vele complimenten van de aanwezigen tijdens het evenement, waaronder de organisatie van Trein der 1000 zelf, ouders, de directrice van de school, vakmentoren,...
Op het einde kreeg ik nog een mooie opmerking van een vakmentor (Annelies). 'Door de toevoeging van de uitgesneden letters aan de binnenkant lopen de mensen helemaal door tot het einde van onze installatie, dit was een goed initiatief!'
Toen de latere introductiesessie van start ging, herkenden enkele personen mij nog van tijdens mijn observatie en dit vond ik leuk.
In het begin van mijn stageperiode waren er enige onduidelijkheden over het vak project kunstvakken eveneens als onduidelijkheden over het project zelf. Dit werd uitgeklaard door een gesprek met mijn stagebegeleidster en alle vakmentoren van de school voor pk. Eveneens was Emma Joye aanwezig om onze projecten duidelijk van elkaar te scheiden en te weten te komen wie nu juist wat moet doen.
Ook werd er door onze stagebegeleidster een nieuw begeleidingsdocument aangemaakt voor het vak pk, dit leek ook meteen veel duidelijker te zijn voor de vakmentoren.
Door deze onduidelijkheden is er wel wat tijd verloren gegaan, maar na dit gesprek vlogen we er meteen in.
Tijdens het 1ste semester hebben de leerlingen (die in mei naar Auschwitz gaan) al alle mogelijk workshops gehad over WOI en WOII, hierdoor kreeg ik niet echt de mogelijkheid om "theorie" of nieuwe leerstof aan te brengen bij de leerlingen. De leerlingen van Auschwitz waren voor mijn stageperiode al begonnen aan een klein project. Elke leerlingen las een boek over de Holocaust en het was de bedoeling dat dit boek doorgegeven werd binnen de groep. Tijdens de studie-uren werd opgemerkt dat niet enkel deze leerlingen de boeken lazen, maar ook andere geïnteresseerde leerlingen die niet mee gaan naar Polen. Hun project was dus alvast geslaagd. Na een brainstorm kwamen ze tot de conclusie dat ze met boeken gaan werken. Elk boek heeft een eigen verhaal gekoesterd, op zolder gelegen, vastgenomen geweest,... en maakt nu deel uit van ons monument en vertelt ons een ander verhaal. Het idee was dus al gemaakt door de vakmentoren en de leerlingen, men zou samen een boekeninstallatie maken met enkele belangrijke symbolen. Daar ik geen theorie in mijn workshops kon steken, kwam ik zelf met enkele voorstellen (via de PPT) om in ons kunstwerk te verwerken.
Tijdens deze stage werkte ik met leerlingen uit het 1ste, 4de, 5de en 6de leerjaar. De leerlingen van het 5de en 6de leerjaar zijn de leerlingen die in mei naar Auschwitz gaan. Het observeren van deze groep (5de en 6de) was onmogelijk, omdat het 22 leerlingen uit verschillende klassen zijn. De leerlingen van het 1ste en 4de leerjaar hebben bijgesprongen met het maken van sjablonen tijdens de PO-lessen. De leerlingen zijn dus telkens actief bezig geweest in de klas met bijvoorbeeld het maken van kaften van de minder mooie boeken, het sjabloneren van de kaften met vooraf gemaakte sjablonen,...
Na enkele workshops kreeg ik te horen van de vakmentoren dat de leerlingen er gelukkig uit zien op mijn foto's. Dit is leuk om te horen wanneer de leerlingen zich amuseren tijdens mijn lessen.
Vaak was het moeilijk afspreken met enkele vakmentoren, dit vanwege een uiteenlopend uurrooster. Toch hielden we elkaar steeds op de hoogte van wat gaande was en nog gedaan moest worden. De communicatie met de vakmentoren verliep steeds vlot. Het waren zeer aangename vakleerkrachten om mee samen te werken. Ik werd mooi opgevangen en men stond steeds open voor nieuwe voorstellen, gesprekken,... Ook was het met de leerlingen vaak moeilijk om allemaal op hetzelfde moment samen te komen. Ik sprak op voorhand gewoon een moment af met de leerkrachten en deelde dit daarna mee met de leerlingen. Wie op dat moment kan komen, kwam af en werkte verder aan wat we nog moesten doen. Deze momenten van samenkomst gingen door op woensdagnamiddag en vrijdagavond.
Het toonmoment van onze boekeninstallatie ging door op donderdagavond 2 april 2015. Ons PopUp-monument is voor enkele weken te bewonder op het Sint-Poppoplein te Deinze (ongeveer tot aan de paasvakantie). Op voorhand werd gezorgd voor enkele witte rozen, die de 22 leerlingen tijdens het evenement tussen de boeken plaatsten in teken van vrede. Aan elke roos hangt een foto van een persoon (Jood) die is kunnen ontsnappen aan de Holocaust.
In ons eindresultaat hebben we vanbinnen zeker het nauw gevoel gecreëerd. Ook zorgden we voor enkele linken, zoals het spoor voor onze installatie die ook voorkomt in onze slogan aan de binnenkant van de boeken.
Het monument bestaat uit ongeveer 1600 zelf ingezamelde boeken. De leerlingen en leerkrachten kozen voor boeken, omdat ze willen benadrukken dat de verhalen en getuigenissen over de zwarte bladzijde uit onze geschiedenis niet mogen verloren laten gaan. Aan het begin van de inzameling dachten we allemaal dat we niet aan ons groot aantal boeken zouden geraken... maar kijk het is ons toch gelukt! We hadden zelfs 1/3 van ons aantal over.
Ik kreeg vele complimenten van de aanwezigen tijdens het evenement, waaronder de organisatie van Trein der 1000 zelf, ouders, de directrice van de school, vakmentoren,...
Op het einde kreeg ik nog een mooie opmerking van een vakmentor (Annelies). 'Door de toevoeging van de uitgesneden letters aan de binnenkant lopen de mensen helemaal door tot het einde van onze installatie, dit was een goed initiatief!'
Opening monument door de burgemeester van Deinze.
De herinnering tegemoet.
Trein op dood spoor.
donderdag 2 april 2015
woensdag 1 april 2015
De spanning stijgt bij de leerlingen van
Leiepoort campus St.-Theresia. Morgen wordt ons Pop-Upmonument 'De
herinnering tegemoet' in het centrum van Deinze en in aanwezigheid van de
burgemeester Jan Vermeulen geopend.
Kom meer te weten via het digitaal artikel in
Het Nieuwsblad: http://www.nieuwsblad.be/cnt/blwta_01609229.
Slogan (uitgesneden letters in boeken) + boren gaten in boeken
Enkele leerlingen hebben hun letter al afgewerkt! Ik ben trots op deze mooie resultaten en ik ben hiernaast ook benieuwd naar het eindresultaat.
Deze week was het drukke einde van workshops, verzamelen van boeken, gaten boren in de boeken, afwerking in orde maken, enzovoort. Nu nog hopen dat we klaar geraken met boren en vooral op mooi weer voor ons evenement van donderdag!
Abonneren op:
Posts (Atom)